تهیه کامپوزیت و نانوکامپوزیت با استفاده از الیاف خرما و پلی اتیلن سنگین

چکیده در دو دهه گذشته استفاده از الیاف لیگنوسلولزی برای تقویت کامپوزیت ها مورد توجه محققان زیادی قرار گرفته است. در این تحقیق به منظور استفاده از الیاف خرما در ساخت کامپوزیت های سازگار با محیط زیست، الیاف خام خرما به شیوه شیمیایی خالص سازی شدند. مقدار لیگنین، خاکستر، جذب رطوبت، ضریب اصطکاک ایستایی، قطر و استحکام کششی الیاف خام و خالص سازی شده اندازه گیری و بهترین شیوه خالص سازی تعیین شد. همچنین از روش طیف سنجیft-ir برای بررسی اثر خالص سازی روی ترکیبات الیاف و از آنالیز حرارتی همزمان (sta) برای بررسی ویژگی های حرارتی الیاف خالص سازی شده استفاده شد. الیاف با آسیاب ریز و با آسیاب سیاره ای گلوله ای به ذرات نانو تبدیل شدند. نمونه های کامپوزیت به شیوه قالب گیری تزریقی با نسبت های 10 ، 20 و 30 درصد وزنی الیاف و در دوسطح ریز(m?200) و درشت (m?350) و نانوکامپوزیت با نسبت های 5 و 10 درصد وزنی نانوذرات و پلی اتیلن سنگین تولید گردید. استحکام کششی، مدول الاستیسیته، درصد افزایش طول، درصد جذب رطوبت و مقاومت به ضربه کامپوزیت و نانوکامپوزیت تهیه شده اندازه گیری ومقایسه شدند. نتایج نشان داد که الیاف خالص سازی شده دارای درصد لیگنین، خاکستر، ضریب اصطکاک ایستایی و قطر کمتر نسبت به الیاف خام اولیه و استحکام کششی، مقاومت حرارتی و درصد جذب رطوبت بیشتری نسبت به آنها داشتند. با افزایش درصد الیاف در کامپوزیت مقدار استحکام کششی، مدول الاستیسیته و درصد جذب رطوبت کامپوزیت افزایش ولی درصد افزایش طول و مقاومت به ضربه آن کاهش پیدا کرده است. با کاهش اندازه الیاف استحکام کششی، مدول الاستیسیته، درصد افزایش طول و مقاومت به ضربه کامپوزیت افزایش و درصد جذب رطوبت آن کاهش یافت.